Maart is ‘vrouwenmaand’ en dat is jammer


De maand maart is traditioneel de ‘vrouwenmaand’. Want op 8 maart is het internationale vrouwendag. Maar eigenlijk zou dit niet mogen zijn. Elke dag zou ‘vrouwendag’ moeten zijn, net zoals elke dag ‘mannendag’ moet zijn. Dat we in 2023 nog een ‘vrouwendag’ moeten organiseren wringt.

En toch is het nodig om de aandacht op vrouwendiscriminatie te blijven vestigen, want we stellen vast dat ook de transportsector nog altijd vrouwonvriendelijk is. Er werken veel te weinig vrouwen in de transportsector en dat is niet omdat ze dat niet willen, maar vaak omdat ze het gewoonweg niet kunnen. Of omdat ze simpelweg niet welkom zijn… Een van de problemen waarmee zij geconfronteerd worden is bijvoorbeeld het gebrek aan sanitaire voorzieningen in onze sectoren, wat het voor vrouwen zeer moeilijk maakt om het werk uit te voeren zoals mannen dat doen. Nochtans is dat simpel op te lossen. Het volstaat om als werkgever de nodige ingrepen te doen om vrouwen ook kansen te geven in zogenaamde mannenjobs.

Recent heeft BTB trouwens nog moeten pleiten om op de luchthavens meer vrouwen aan te werven, ook in de jobs waar mannen traditioneel de plak zwaaien. We denken daarbij bijvoorbeeld aan de job van ‘handler’ op de tarmac. Het is toch te gek dat er, in een sector waar er constant een schaarste is aan arbeidskrachten, geen plaats is voor vrouwen, omdat dit ‘te moeilijk is om te organiseren’. Maar als we de transportsector vrouwvriendelijker willen, dan moeten
werkgevers er natuurlijk ook voor zorgen dat de nodige voorzieningen er zijn om hen toe te laten het werk te doen zoals hun mannelijke collega’s. Ik denk aan de bussector, waar er nog steeds onvoldoende toiletten beschikbaar zijn, en waar BTB al langer campagne rond voert. Of aparte kleedkamers, en de nodige ergonomische en beschermende maatregelen om de job uit te oefenen in een veilige arbeidsomgeving. Deze maatregelen zijn bovendien goed voor
zowel mannen als voor vrouwen.

Bovendien hangt er nog altijd een machosfeertje in veel transportsectoren. Stoere mannenpraat die stelt dat ‘de wijven niet zoveel complimenten moeten maken’. Sorry hoor, maar dit is écht niet meer van deze tijd. Op initiatief van BTB werd er in de Belgische zeehavens trouwens een tijdje terug een campagne gevoerd die vrouwen in het brandpunt van de belangstelling stelt. En die er mee voor moet zorgen dat mannelijke collega’s hun visie wijzigen, indien dit nog nodig zou zijn, om vrouwen ook te respecteren in het typische beroep van dokwerker. Naar het voorbeeld van de campagne in de havens werd er trouwens ook in andere transportsectoren campagne gevoerd.

Vrouwen worden vaak ook geconfronteerd met verbaal of fysiek geweld op de werkvloer. Willen we meer vrouwen in onze sectoren, dan moet dit stoppen. Daarom was het ook belangrijk dat er binnen de Internationale arbeidsorganisatie (ILO) een conventie werd afgesloten tegen geweld en pesterijen op de werkvloer. Conventie 190. Vier jaar geleden werd die conventie goedgekeurd, een grote syndicale overwinning. Toch duurde het tot 16 februari 2023, vooraleer België deze conventie ratificeerde. Beter laat dan nooit, zou ik zo zeggen.

Op 8 maart 2023 wordt er een ‘vrouwenstaking’ georganiseerd. Vrouwen én mannen zullen in bepaalde bedrijven het werk neerleggen om te protesteren tegen het feit dat vrouwen nog steeds onvoldoende kansen krijgen op de arbeidsmarkt en vaak ook enkel deze jobs krijgen die lager betaald zijn. Er is nog steeds een glazen plafond voor vrouwen, ook wat verloning betreft, en dat moet stoppen! Maar het wordt ook tijd dat we als vakbond zelf de deuren en vensters wagenwijd open zetten voor vrouwen. Want eigenlijk kan het niet dat vrouwen geen plaats zouden krijgen in onze vakbond. BTB doet het vrij behoorlijk wat dat betreft. Veel van onze verantwoordelijken zijn vrouwen, en daar
zijn we best wel trots op. Maar toch, in ons militantenkader moet én kan het beter. Is het een dwaze droom dat ‘vrouwendagen’ straks overbodig zijn? Dat we straks met zijn allen niet meer twijfelen? Dat we er geen punt meer van maken dat vrouwen én mannen op dezelfde eerlijke wijze behandeld worden? Dat we eindelijk de gendergelijkheid realiseren? Zullen we er ineens ook werk van maken? Want ervan dromen is één ding, maar het waar maken is beter.
Mannen en vrouwen samen!

Frank Moreels
Voorzitter